Jaararchieven: 2008

Deze dinsdag stond in het teken van Gulpener Korenwolf en de nieuwe almanak. Om deze redenen (redelijkerwijs moet ik toegeven dat de almanak waarschijnlijk het meest doorslaggevend was voor de meeste kroegbezoekers) waren er voor een dinsdag bovengemiddeld veel mensen. Het 'luxe witbier' smaakte goed en de kroeg vulde zich vol verwachtingsvolle zieltjes.
Om twaalf uur kwam de almanakcommissie met revolutionair mooie hoofdbandjes om het podium op, een grote kist meetorsend. Het licht ging uit, de spot ging aan en de kist ging open. Vanuit de kist scheen een theatraal licht en onder begeleiding van een revolutionair slecht muziekje kwam uit de kist Lotte tevoorschijn, in het tenue van een revolutiestrijder. Zij bracht de nieuwe almanak, welke zij aanbood aan onze praeses Jelmer, die prompt het verenigingslied inzette. Na deze muzikale onderbreking kon het uitdelen des almanaks beginnen en kon iedereen zich vergapen aan de mooie lay-out en alle goede stukken. De rest van de avond werd door eenieder benut om bij elkaar persoonlijke, minder persoonlijke, goede, minder goede, zatte, flauwe, lieve en nog zattere tekstjes op de schutbladen te schrijven.
Onderwijl werd er flink gezopen en tegen vier uur was iedereen naar huis gedweild. Er werd efficiënt schoongemaakt en inmiddels zitten we aan de naborrel, wat voor Houdijn de eerste keer is; waar zo'n commissie al niet goed voor is!
In als onze wijsheid hebben Berend en ik besloten dat het een heel ingehouden en vooral korte naborrel wordt, zodat we morgen fris en uitgeslapen zijn om weer de hele middag bier te drinken tijdens het bierfietsen! Dus voor alle gave mensen die erbij zijn: tot morgen!

Vandaag was natuurlijk de *Actief*ismedag, waarop alle actieve AEGEE'ers bedankt werden voor hun inzet van dit jaar. Dit betekende dat onze dienst begon om 4 uur 's middags. Gelukkig werden ook wij direct verwelkomd met gratis bier. De activiteit werd ons uitgelegd en met banaan en :B voor onderweg gingen wij allen onze eigen wegen. In groepjes van 5 actievelingen trokken wij er-op-uit om een heuse film te maken. Allemaal met dezelfde karakters (inclusief pruiken en brillen), dezelfde brakke camera's en ieder een eigen script, zochten we een rustige plek op in de stad of bossen.
Na uren hard werken waren alle actieve AEGEE'ers klaar om hun meesterwerken in te leveren bij de almachtige editor. Na nog weer uren hard werken van de grote editor ontstond er een heuse film over 4 dappere AEGEE'ers die heel Europa doortrokken om overal "bekende" plaatsen en gebouwen tegen te komen in Duitsland, in Polen en in gebieden nog verder richting het eind van de wereld. Onze helden eindigden hun spannende avontuur ergens in Verweggistan om keihard te feesten.
Ook voor ons eindigde het eerste deel van ons avontuur en begon de kroegavond. Na een stevige Billy Bob's maaltijd waren alle dappere actievelingen klaar om het op een zuipen te zetten, de streeplijst was dan ook binnen no-time leeggedronken. Het gezelschap bleef nog enkele uren redelijk stabiel, af-en-toe ging er iemand naar huis om toch wat bij te slapen, af en toe kwam er weer iemand met het vooruitzicht op een gratis fust. Deze *Actief*ismedag was ook gelegenheid om de uitslag bekend te maken van de meest-actieve-AEGEE'er-van-het-jaar-verkiezing.
Maar hoe kon het ook anders, deze meest actieve AEGEE'er was te laat en iedereen stond wanhopig te wachten op het gratis bier. Met een half uurtje vertraging kwam Deef eindelijk aan in Asterion om een heuse oorkonde in ontvangst te nemen. Na alle dankwoorden kwam eindelijk het verlossende woord: "FUST!"
Alsof de mensen het van heinde en verre hadden geroken stroomde Asterion plot vol. Het fust waarvan we aanvankelijk dachten dat het de naborrel zou halen, werd binnen een uur soldaat gemaakt. Het leek eerder een rustige avond te blijven, plots was het een heftig feest :B
De één na de andere foute tophit passeerde de playlist en, hoe kon het ook uitblijven, de KADMOS-tafel werd richting het podium verplaatst. Sinds deze herinrichting is het energie-niveau geen moment gedaald. Bij elk nummer werd alleen maar harder gestampt en ook Rachel en ik waren veelvuldig van de partij. Zelfs Jeroen, die sinds congres heeft leren dansen, deed vrolijk mee.
Een dergelijke feestvreugde laat zich niet zomaar temmen, zelfs niet door TL-lichten. We waren dan ook nog wel even bezig de zatte menigte op huis aan te sturen. Uiteindelijk hadden de KADMOten en Incognitianen er genoeg van en trotseerden buiten de vroegste vogels. Tijd voor de schoonmaak, die bijzonder vlot en gecoördineerd verliep.
Na een rondje 5-uur-cup-a-soup begon zojuist de naborrel, niet zomaar een naborrel, maar de 3e naborrel van Kim in haar bestuursjaar. Tijdens het schrijven van dit stuk ben ik me psychologisch aan het voorbereiden op het avontuur dat komen gaat. Liften naar Kopenhagen, tenminste, dat is het plan van Travel Team. Waar we vanavond belanden is nog maar de vraag; wordt het de topturk in Berlijn, of zelfs Praag, of krijgen we misschien zomaar een lift naar Parijs. We zien het wel, eerst m'n tas nog pakken.

De avond begon vroeg met een brainstorm voor de ludieke actie. Er werden veel goede en minder goede ideeën geopperd en uiteindelijk zijn er een aantal mooie punten uitgekomen. Na dit alles druppelde langzaam de mensen binnen, wat uiteindelijk resulteerde in een zeer goed gevulde kroeg, hulde daarvoor! Het bier vloeide goed en rond twaalf uur kwam onder luid geschreeuw de SU commisie zich presenteren met de naam "The Green Trip".
Deze avond zou niet compleet geweest zijn zonder het breken van een record. Er werd een ABN-vlag met een te lang touw tevoorschijn gehaald, en zo werden er verwoede pogingen gedaan om met zoveel mogelijk mensen tegelijk touwtje te springen. Dit is uiteindelijk gezet op 6 man tegelijk. Echter werd er niet alleen een record gebroken, de tl-balk werd het slachtoffer van de enthousiaste touwslingeraars.
Tegen een uur of twee begon het langzaam wat rustiger te worden, tot er rond drie uur nog een man of 15 aanwezig waren die tot de tl bleven. Daarvan waren een aantal mensen al zeker een uur bezig om weg te gaan, maar dit werd door groepsdruk en de gezelligheid steeds uitgesteld. Na een snelle schoonmaak met 7 man nog nageborreld tot de arbeiders al onderweg naar hun werk waren en we in een zwakke zonneschijn naar huis konden fietsen.

Na een lange periode in de plunjezak te hebben gezeten, mocht hét uniform van deze reservist weer het kroeglicht zien: de rode Asterion das en het complementerende zwarte gilet! :7 Uiteraard hoort hier dan ook een 'logboekstukje bij':

Samen met de h.t. Praeses der S.S.A.- de heer Besten – werd om 22u de bar opgebouwd, het goudgele vocht aangesloten, waarna een half uur later de DJ's hun repertoire ten gehore konden brengen. Dit ging niet gepaard zonder een uiterst deghelycke set verlichting en een puike muzieksmaak! Ze draaiden dan ook de sterren van de hemel! Mijn complimenten!

Helaas zorgde de opkomst van AEGEE-Enschede leden er voor dat de kroeg maar schamel gevuld bleef.. Gemiste kans! De aanwezigen lieten zich hier niet door tegenhouden, en grepen en masse naar de zelf meegebrachte dranken, waardoor een feestje met dit selecte gezelschap niet kon uitblijven. Vreemd genoeg was het slechts één plastic fles zelfgestookte drank wat als een nougat-Merci als laatste overbleef. De menigte werd steeds zatter, ergo het vermaak steeds beter!

Na een paar uur gestuiterd te hebben op de vele cola's, werd het ook voor mij tijd voor een biertje. Dit was echter de ondertekening van het doodvonnis van mijn pul, met medewerking van de onderzijde van de pul van de heer Klifman.. Na menig condoleance werden de ongemarkeerde scherven op waardige wijze uitgestrooid rondom de 'Boomh die allesch gesienh heeft', werden 3 studentikoze saluutschoten bewerkstelligd, en werd er een moment stilte in acht genomen. :'(

Uiteindelijk heeft het nog tot half 4 geduurd, voordat de laatste ronde erin werd gegooid, en om 4 uur is er daadwerkelijk maar eens schoongemaakt.

Oom agent kwam nog even zijn vuile handen wassen in onschuld (nb. nét de wc's schoongemaakt!), waarna voor de aanwezigen de (korte) naborrel kon beginnen. De gaarheid vierde hoogtij!

Ten slotte heb ik (hopelijk niet) voor de laatste keer de kroegverlichting met de lichtsleutel uitgeschakeld en Asterion afgesloten.. Geëmotioneerd werd dan ook de kroegsleutel weer geretourneerd aan het huidige SB.. :'(

Weltrusten!

Evan Settelaar
e.t. ab Actis, Interpres et Mercator der S.S.Asterion

Ps. Mijn oprechte respect gaat uit naar het huidige SB, want ik heb er de kracht niet meer voor! (wanneer mag ik weer?) 😉 :B ASTERION!

Het ESN feest begon erg rustig. Zo rustig dat tot half 12 de kroeg letterlijk leeg stond (wij stonden zelf buiten). Toch kwamen nog voor 12 uur een flinke groep Erasmussianen richting Asterion. Het ESN bestuur had, geheel in thema hawai, voor iedereen die voor 12 uur kwam, een bloemenketting en een zomerse cocktail.
Terwijl in de gang genoten werd van de gratis drankjes, kwam Roderick met collegae binnengehost. Al redelijk beschonken zetten ze het zuipen voort aan onze bar. Onder hen was een DJ die vroegah nog wel eens op SMIT-feesten gedraaid had. Deze on-the-spot aangewezen DJ wist met enkele songs de ESN studenten naar binnen te lokken en het feest was officieel begonnen.
Voor een gemiddeld ESN feest bleef het nog lange tijd erg rustig. Gelukkig kende we de oorzaak, een cocktailparty elders in het schone Enschede (die stad vol geile mensen). Vanaf half 2 hielden de mensen het voor gezien op dat andere feest en kwamen in grote getalen richting onzekroeg. Asterion liep goed vol en de zatte massa liet zich vermaecken door een divers aanbod aan muziek.
Alsof dit alles nog niet mooi genoeg was kwamen de Meester DeeJays van de VB vandaan. Dit duo kaapte de boot binnen luttele ogenblikken de Boot en zetten heel Asterion op z'n kop met zelfgemixte songs als de "chemical babes – push the button".
Toen zelfs in Hawai de zon op kwam was het tijd iedereen naar huis te sturen. Even flink schrobben en op naar de naborrel. Dit keer niet met een soepje, maar brie zonder toostjes en een flinke bak huzare slade.

Wat een avond was dit!
Het begon rustig. Buiten regende het en veel mensen waren blijkbaar bang dat zij zouden smelten door de regen. Maar ook toen het droog was, bleef het rustig. En toen plots waren er mensen. Paulus klom in de DJ boot en met Lotte aan zijn zijde zorgden zij ervoor dat de aanwezigen in beweging kwamen. De muzieksmaak van Paulus slaat niet altijd even goed aan, maar deze avond ging het goed. Mensen doken het podium op, de voetjes gingen van de vloer en de KADMOS tafel ging naar het midden van de kroeg. Ook na duizend keer Rosanne bleef iedereen vrolijk en dronken door dansen. Er werd meer gezopen en meer rare/dronken 'dance moves' werden geshowd. Het was te grappig om te zien. Het werd een topavond!
Tot vier uur bleven de leden en niet-leden aanwezig en in beweging. De TL ging aan en met de tappers en uiteraard Jeroen begonnen we aan de schoonmaak.
Meer van dit soort mooie avonden :B

Deze avond begon met de tapwedstrijd! Stipt om negen uur was er al één iemand in de kroeg en een ruime 'drie AEGEE-kwartiertjes' later kon de wedstrijd eindelijk beginnen. Alle deelnemers moesten twee biertjes tappen en daarbij letten op de schuimkraag, presentatie en interactie met de jury, die bestond uit de uiterst kritische oud-sb'ers Vendel, Jansen en Steenis. Na een halve finale waarin de acht overgeblevenen vijf verschillende glazen in serie moesten tappen en tenslotte de finale, waarin de 'vier tieten in totaal' (quote van de jury) allebei een meter moesten tappen, werd de verder niet nader te noemen winnaar gekozen.
Inmiddels had iedereen -en vooral de jury- een gezellige hoeveelheid bier tot zich genomen, wat ervoor zorgde dat de sfeer er goed in zat. Er werd naar hartelust gezongen: het AEGEE-lied, het oude AEGEE-lied, Yogi Bear, het Wilhelmus, het chocomellied, het werd allemaal luidkeels ten gehore gebracht. KADMOS had er twee nieuwe leden bij, dus er werd menig keer enthousiast geproost en liederen als 'Het is moeilijk bescheiden te blijven' en 'Mijn club' schalden luid uit de keeltjes van de groene-All-Stars geschoeide helden.
De stemming was zat en baldadig, zodat er voor de wat nuchtere toeschouwer genoeg vermaeck was. Het plafond heeft weer een flinke slok bier gekregen en er zijn verscheidene pogingen ondernomen om mensen via de nooduitgang eruit te werken. Gezien het alcohol-promillage van de initiators, bleek dit telkens weer een moeilijke opgave, waardoor het meestal bij een beetje slap geworstel bleef..
Om ongeveer half twee was een groot aantal mensen al naar buiten gezwalkt en bleef een redelijk lege kroeg over. Om half drie werd de laatste ronde erin gegooid en na een half uur waarin ongeveer niets besteld werd begonnen we aan de schoonmaak.
Zo was het, ondanks de vroege komst van de TL, een mooie avond. Veel mensen, heel veel drank en daardoor veel mooie taferelen. Een leuke avond om SB te zijn; mijn laatste paar maanden graag meer van dat!

De sportactiviteit stopte onze kroeg al vroeg vol met ESN lui. Samen lekker eten en vooral niet te veel integreren. De boot moesten we daarna nog opbouwen, voor het topfeest dat deze avond in de lucht hing. Helaas kon dit toen pas omdat een of andere lul z'n veel te dikke BMW pal voor de deur van ons otto-hok had geparkeerd. Na een evendikke boete verdween eerdergenoemde BMW nog voor wij het doorhadden.

De boot stond klaar, Asterion vol ESNers, de TL kon uit en het feest kon beginnen. Al snel kwamen ook de leden in grote getalen naar onzekroeg. Met duidelijke aanwezigheid van dispuutsfeutjes kon de kroegopdracht van KADMOS (dat clubje wat je eigenlijk met Griekse letters schrijft) beginnen. Twee bootsjongens kwamen op witte sportschoenen, in Donald Duck-pakjes, volledig afgemaakt met getekende baard, Asterion binnen. Ze hadden alle aandacht, op het podium, spot aan en zelf de muziek mocht even uit. Toch kon niemand iets horen van hun verhaal. Niet getreurd, muziek gewoon weer aan en roeien maar. Op skateborden en schouders voeren de bootsjongen van de BOOT naar de bar en weer terug, soms voortgeblazen door Knoejûh (dat Qlubje van de Q) inauguranten (stom natuurlijk, de bootsjongens hadden helemaal geen zeilen).

Natuurlijk kon Incognito al deze mooie rituelen niet zonder ingrijpen aanzien, want voorgenoemde matrozen liepen niet op deghelyck boot-schoeisel, maar slechts op witte gympen. Nog een eindeje varen en de aankomend KADMOTEN zeilden de nooddeur uit. Quenouille kan op geen moment discriminatie toloreren en ook de aankomend Q-sters gingen een einde varen op de klokkenplas. Om Mondu maar vast voor te zijn moest als laatste ook een klein meisje in groen nog even naar buiten. Wat de Heeren niet hadden begrepen was dat Mundo niets van dat alles moest hebben, ook niet onder het mom van "geen discriminatie", en liever samen in de kroeg staan (want er moet meer gezopen worden).

Aan de feestvreugde kwam een eind en nadat de meeste AEGEE'ers op huis aan waren gingen zelf alle Taste leden er vandoor. Dus konden wij beginnen aan de schoonmaak. Bijgestaan door een sjaars en 10e jaars gingen we aan de slag, onderweg naar de naborrel. Na een halve schoonmaak hielden deze 2 leden het voor gezien en pakten ook hun biezen waardoor we met 2 SB'ers en 1 tapper achterbleven in een halfschoongemaakte kroeg. Nog even schrobben en het 5uur-cup-a-soup-rondje kon beginnen. We hadden onze soup nog niet aan de lippen gezet of de liftbel rinkelde door de pakkerij. Ook onze eerste reactie was natuurlijk "Audentis-is-kut!" maar het bleken onze collegae Alpha SB te zijn. Na velen rondes berenburg voor Alphe en Q voor ons was het tijd voor tosti's. Met de ochtendzon al door de luiken sijpelend ging de naborrel verder met tosti, wisky en sigaren. Rond een uur of 8 heb ik ook m'n bedje opgezocht.

Hallo.

Ik zal even proberen om kort uit de doeken te doen waarom ik hier met voldoening aan het schrijven ben over de afgelopen, pak-em-beet 8 uur. Daarvoor is een situatieschets met betrekking tot de voorafgaande 2 weken redelijk essentieel, dus bij deze. Twee weken geleden hadden we twee zwaar tegenvallende kroegavonden, waarbij de donderdag zelfs zo'n lage opkomst had, dat het de moeite niet waard was er over te schrijven. Vorige week was een week zonder Asterionavonden, er is nog wel een terrasje gedaan, maar voor de rest was het Koninginnedag, Hemelvaart en Bevrijdingsdag. Dan komen we aan bij deze avond en tot mijn vreugde liep het vanaf het begin mooi snel vol, dit bleef zich ook doorzetten tot er een mooi aantal mensen aanwezig was. Op het hoogtepunt kwam een leuke presentatie van de IK, voor de mensen die niet aanwezig waren het thema is Unlimited. Na twee uur begonnen de mensen toch een beetje de aftocht te blazen, maar we hebben met een mooie club vier uur weten te halen. Zo als het hoort! Nu zitten we al een poosje na te borrelen met een lekker biertje en gesprekken die eigenlijk te diepzinnig zijn voor dit moment. Al met al geeft dit hoop voor de komende kroegavonden en laten we zorgen voor meer van dit soort goede avonden en meer spontane feesten op donderdag. :B

Een uiterst rustige avond, ik kan niet anders zeggen! Tot een uur of elf bleef het vrij leeg in de kroeg, wat bijna letterlijk inhield dat het aantal aanwezigen -inclusief SB en tappers- op één hand te tellen was.
Op een gegeven moment kwamen er toch wat mensen binnen druppelen -waaronder het bestuur van Communiqué die met ons DB aan de babbel gingen- en werd dan toch eindelijk het laatste fust Lentebok leeggedronken. Stef de stuntpiloot werd uit de kast gehaald, er werd geschaakt en gepokerd; het was allemaal bijzonder gemoedelijk.
Totdat er plotseling een Dries Roelvink zingende meute in giletjes en groene dassen voor de deur stond; KADMOS kwam het aantal aanwezigen verdubbelen.
Zo was het uiteindelijk tot bijna vier uur nog de moeite waard om de kroeg open te houden, waarna een vlotte schoonmaak met zijn drieën volgde. Daarna nog even een biertje bij de Algemene gedaan, om vervolgens bij het zomerse (en daardoor vreselijk vroege) ochtendkrieken huiswaarts te keren.