Vandaag was natuurlijk de *Actief*ismedag, waarop alle actieve AEGEE'ers bedankt werden voor hun inzet van dit jaar. Dit betekende dat onze dienst begon om 4 uur 's middags. Gelukkig werden ook wij direct verwelkomd met gratis bier. De activiteit werd ons uitgelegd en met banaan en :B voor onderweg gingen wij allen onze eigen wegen. In groepjes van 5 actievelingen trokken wij er-op-uit om een heuse film te maken. Allemaal met dezelfde karakters (inclusief pruiken en brillen), dezelfde brakke camera's en ieder een eigen script, zochten we een rustige plek op in de stad of bossen.
Na uren hard werken waren alle actieve AEGEE'ers klaar om hun meesterwerken in te leveren bij de almachtige editor. Na nog weer uren hard werken van de grote editor ontstond er een heuse film over 4 dappere AEGEE'ers die heel Europa doortrokken om overal "bekende" plaatsen en gebouwen tegen te komen in Duitsland, in Polen en in gebieden nog verder richting het eind van de wereld. Onze helden eindigden hun spannende avontuur ergens in Verweggistan om keihard te feesten.
Ook voor ons eindigde het eerste deel van ons avontuur en begon de kroegavond. Na een stevige Billy Bob's maaltijd waren alle dappere actievelingen klaar om het op een zuipen te zetten, de streeplijst was dan ook binnen no-time leeggedronken. Het gezelschap bleef nog enkele uren redelijk stabiel, af-en-toe ging er iemand naar huis om toch wat bij te slapen, af en toe kwam er weer iemand met het vooruitzicht op een gratis fust. Deze *Actief*ismedag was ook gelegenheid om de uitslag bekend te maken van de meest-actieve-AEGEE'er-van-het-jaar-verkiezing.
Maar hoe kon het ook anders, deze meest actieve AEGEE'er was te laat en iedereen stond wanhopig te wachten op het gratis bier. Met een half uurtje vertraging kwam Deef eindelijk aan in Asterion om een heuse oorkonde in ontvangst te nemen. Na alle dankwoorden kwam eindelijk het verlossende woord: "FUST!"
Alsof de mensen het van heinde en verre hadden geroken stroomde Asterion plot vol. Het fust waarvan we aanvankelijk dachten dat het de naborrel zou halen, werd binnen een uur soldaat gemaakt. Het leek eerder een rustige avond te blijven, plots was het een heftig feest :B
De één na de andere foute tophit passeerde de playlist en, hoe kon het ook uitblijven, de KADMOS-tafel werd richting het podium verplaatst. Sinds deze herinrichting is het energie-niveau geen moment gedaald. Bij elk nummer werd alleen maar harder gestampt en ook Rachel en ik waren veelvuldig van de partij. Zelfs Jeroen, die sinds congres heeft leren dansen, deed vrolijk mee.
Een dergelijke feestvreugde laat zich niet zomaar temmen, zelfs niet door TL-lichten. We waren dan ook nog wel even bezig de zatte menigte op huis aan te sturen. Uiteindelijk hadden de KADMOten en Incognitianen er genoeg van en trotseerden buiten de vroegste vogels. Tijd voor de schoonmaak, die bijzonder vlot en gecoördineerd verliep.
Na een rondje 5-uur-cup-a-soup begon zojuist de naborrel, niet zomaar een naborrel, maar de 3e naborrel van Kim in haar bestuursjaar. Tijdens het schrijven van dit stuk ben ik me psychologisch aan het voorbereiden op het avontuur dat komen gaat. Liften naar Kopenhagen, tenminste, dat is het plan van Travel Team. Waar we vanavond belanden is nog maar de vraag; wordt het de topturk in Berlijn, of zelfs Praag, of krijgen we misschien zomaar een lift naar Parijs. We zien het wel, eerst m'n tas nog pakken.