Uncategorized

De avond begon al redelijk vroeg met het opbouwen van de kroeg voor het kroeghockey. Er werd een grasmat uitgerold en de podiumblokken eromheen gebouwd als schotten, de hockeysticks gepakt en er kon worden gehockeyd.

Al snel werd er fanatiek gehockeyd. Rond een uurtje of 12 gooide Drienerlo er een fust in en werd het Drienerlo lied gezongen en natuurlijk overstemde het AEGEE lied daartegen.

Bij het glazen spoelen sneuvelde er een glas in mijn hand en begon mijn hand leeg te bloeden. Wouter zorgde voor een professioneel aangelegd verband en het ging weer goed met mij.

De sociëteietscommissie deed een poging om de bar te veroveren, er sprongen twee leden over de bar. Al snel werd de brandslang gepakt en konden ze achter de bar vandaan geduwd worden.

De kroeg is schoon en nu naborrelen!

Deze dinsdag kwam erg langzaam op gang. Rond een uurtje of elf begon het pas wat gevulder te worden. De La Chouffe vloeide inmiddels rijkelijk en dit werd door menig bezoeker bijgehouden op tankteller.nl. Alle stats waren op de beamer te zien dus men kon lekker tegen elkaar op zuipen. Zo verliep ongeveer de hele avond. Door sommigen mensen werd nog wat geschaakt of stef gespeeld.

Pas later op de avond kwam er een aantal zatte audentiaanen aan de deur. die wel naar binnen wilde en dan in ruil voor een liedje op het podium een biertje wilde. Na een vermaekelijke discussie kon een of andere gast die op de achtergrond stond mee te luister geen geduld meer opbergen en stormde als een gek de kroeg in. Hij werd natuurlijk snel in zijn kraag gevat en de kroeg uit gegooid, dit betekende ook het einde voor de rest die nog aan de deur stond. Tot ziens!

Kwart over vier was er een snelle schoonmaak en kon de naborrel beginnen. Het mexen ging erg hard en voor ik het wist was het al weer tijd om naar de backer te gaan. Na een broodje bielooksaus vond ik het toch echt tijd om m'n bedje op te zoeken.

Tot donderdag!

Toch nog even een kort stukje over de avond. Toen ik de kroeg deze avond binnenkwam zag ik een grote plas water op de vloer liggen, eerst dacht ik dat Vincent nog iets aan het schoonmaken was maar toen de geur eenmaal mijn neus bereikt had wist ik dat dat niet het geval was. Het riool kwam door alle putjes naar boven. In beide wc's dreven de drollen dan ook vrolijk rond.
Na wat gebel met mensen op de UT was er iemand geregeld die het zou gaan fixen. Zo'n 5 minuutjes later begon, na hevig geborrel van alle gootstenen, het water weg te stromen. Dus weer naar de UT bellen dat alles weer in orde was. Toen moest alles nog opgeruimd worden, geen pretje met een rioollucht. Toch ging dit gelukkig erg snel. We hoorde ook dat het op kantoor een leuk tafreel was. Mensen die op de grond zaten die flessen wijn, die het bestuur voor hun constitutie had gekregen, hadden open getrokken omdat ze niet konden wachten tot de kroeg weer schoon was. Gelukkig kon de kroeg een uur a anderhalf later dan normaal weer open en was er weinig tot niks meer te ruiken van de vieze geur.

De rest van de avond verliep als een echte dinsdag. Lekker rustig aan de bar met elkaar praten en hier en daar werd nog een spelletje gespeeld. Om kwart voor vier werd de laatste ronde erin gegooid, die overigens erg lang duurde, zodat rond half 5 een korte schoonmaak kon beginnen. Daarna nog even een korte naborrel en toen was het tijd om naar huis te gaan.

Iedereen tot donderdag op het tuinfeest!

Dit was de laatste keer dat ik direct een stukje op de site typ. Ben je bijna klaar druk je op enter. Heb je de cusro niet meer in het tekst vak, dus gaat ie hem posten. Krijg ik het login scherm. Alles kwijt. Nu heb ik er ook helemaal geen zin meer in.

Maar het was een mooie dag!:B

Gisteren had ik al een stuk geschreven, maar toen ik wilde posten was het ineens verdwenen. Heel jammer, maar nu alsnog…

Ik was de hele dag in Utrecht geweest, om touristische dingen te doen met André uit Moskou. Nadat ik een gilet had opgehaald spoedde ik mij naar de kroeg voor mijn eerste dienst

De avond begon rustig zoals normaal schijnt te zijn bij ESN feesten. Rond een uurtje of twaalf begon het volk binnen te stromen. De tappers zorgde voor de drank. De DJ zorgde voor salsa muziek en de schuurgarantie kon worden waargemaakt. Het SB zorgde voor orde, want buitenlanders zijn rare wezens.

Want schuttersbier drinken uit blikjes in de kroeg is te schraal voor woorden. Of schultenbrau verstoppen in de pakkerij en dan met een leeg bekertje naar buiten en een volle naar binnen. Ook werd er van zulk goedkoop bier weggehakt het toilet. Über schraal dus.

Daarnaast vond ik drie vrouwen op hetzelfde moment in het toilethokje. Zonder tassen, dus geen alcohol of sigaretten. Ze waren gezellig aan het praten en omstebeurt aan het plassen verklaarde zij. Dubieus…

Ook was er een neger aan het doodgaan op de trap bij taste. Gelukkig heeft Hahn hem gereanimeerd met een biertje en kon hij gewoon weer verder feesten.

Al met al een bizarre avond. Na wat bitterballen van de Snekkie zijn we gaan schoonmaken en konden we gaan naborrelen. Na een lange naborrel hebben we de bakkerij bart maar aangetikt, omdat we ons bij de backer niet meer konden laten zien in gilet.

Ik vond het een leuke eerste dienst!

Tot dinsdag allemaal

Na goed poetswerk van 09-I was Asterion wer klaar voor gebruik. Op wat kleine dingetjes na blonk Asterion weer zoals zij ongeveer een half jaar geleden ook blonk! Helaas waren er niet zo veel mensen om de schone kroeg te bewonderen en was het weer zo'n avond dat eigenlijk maar geen feestje wilde worden.
Dit bleef eigenlijk de hele avond zo, totdat iedereen dronken genoeg was om toch niet meer door te hebben dat er weinig mensen in de kroeg waren, en dus volledig uit hun dak gingen op opeenvolgend Paulusmuziek, Evanmuziek om afgelost te worden door Puddingmuziek die vervolgens weer werd afgesloten met Evanmuziek. Ondertussen zijn er nog een aantal mensen aan herinnerd dat Asterion toch echt geen kapstok is en in ruil voor een (schraal) liedje mochten ook zij met jas en al de kroeg weer verlaten.
De schoonmaak liep redelijk vlekkeloos en toen kwamen we voor de keuze te staan, of vrijdag ochtend om 6 uur een stukje schrijven, of gewoon later op de vrijdag. Gelukkig voor u hebben er voor gekozen om het vrijdag middag te doen, anders had u onderstaande informatie zo goed als zeker gemist:
De naborrel was legen-wait-for-it-dary! Tom is tot en met de backer gebleven('VO), en een kleine selectie van de algemenen kwam ook nog even een klein drankje mee doen.
De pitchers Q vlogen er net zo snel doorheen als de dobbelstenen over de bar heen vlogen, en logischerwijs was het vooral een hele zatte meute (op een nuchtere Maurits na) die na de backer vertrok. Alle ingediënten voor een problemen bij de backer waren dus aanwezig. De suikerklontjes zagen er weer gelikt uit en na wat toevoegingen van wat suikerklontjes aan willekeurige drankjes(we hadden platicjes voor onderweg mee genomen) was het feest compleet. Tot zover geen probleem. Wat daarna volgde was een ware koffiemelkoorlog(wie geeft 8 zatte mensen dan ook flessen met een halve liter koffiemelk?). Eerst moesten de bijzonder gelikte suikerklontjes er aan geloven, en daarna eigenlijk alles en iedereen. De hele backer zat onder de koffiemelk en Rinke's gilet is ook niet ongeschonden uit de strijd gekomen. Het was fantastisch, alleen jammer dat we de komende weken even niet meer in gilet bij de backer kunnen komen!

Brak ze!

In onze matchende topoutfits van de Mago begon onze avond bij de Beiaard. Even wat moed indrinken. Liesbeth kwam ons een hart onder de riem steken. Rond een uurtje of twaalf werd Tom gebeld en begon het avontuur.

De glijbaan af met je ogen dicht (anders kreeg je meel in je ogen) en dan kwam je vanzelf bij de nooduitgang. Sonia heeft ons gelukkig niet al te hard aangepakt en na een aantal rondjes door de kroeg kon het bier aangesloten worden. Het duurde even, maar uiteindelijk vloeide het goudegele gerstennat rijkelijk. Al snel was iedereen voorzien en kon er gezopen worden.

Toen het fust leeg was spoedde men zich naar 't gat, een enkeling naar huis. Wij hielden ons bezig met het vangen van de vis in het toilet. En het vullen van vuilniszakken met vilt. Tegen de ochtend was er zelfs een begin gemaakt aan het schoonmaken van de bar en het herentoilet.

Korte douche en slaappauze

Tijd om de capaciteit van het busje te checken en de DB-SB relatie te versterken. Met 68 gevulde vuilniszakken begaven wij ons naar de vuilstort, waar we afscheid hebben genomen van 440 kilo vilt en een dooie vis. Voor de bezorgde lezer: we hebben het busje schoon en heel teruggebracht.

Vervolgens hebben we nog wat schoongemaakt en diverse lieve mensen een rondleiding gegeven door de half schone kroeg. Ook kwamen er een paar tasters hun vis terugvragen, helaas hebben we hen teleur moeten stellen.

Nu zitten we te genieten van een welverdiende pizza uit de backphoet op kantoor. Tot donderdag in de kroeg!

Het is mooi geweest.
Dat vat de hele avond samen maar ook het hele jaar. Ik heb een top jaar gehad en deze avond was daar een mooie afsluiting van. Vincent, Wouter en Rinke thanks voor overnemen van de SB taken gedurende de avond, Fabian en ik waren niet altijd even scherp :B. En ook de MusiCie, en in het bijzonder Evan en Mark, bedankt. Wat blijft het verschrikkelijke muziek, ik vond het fantastisch!

Deze avond begon niet zoals gebruikelijk bij aankomst in de kroeg, maar thuis al. Bij het aantrekken van m`n gilet kicks reality in… dit is de laatste keer dat ik m`n gilet dichtknoop… Gelukkig was ik te laat en had ik niet veel tijd daar lang bij stil te staan. Gewoon opschieten en naar de kroeg.
Terwijl de MusiCie met een sneeuwspuitbus de kroeg wit versiert en ze aan het klungelen zijn met ski`s en skistokken, was ik bezig met het bier enzo, het belooft een slechte avond te worden.
En dat werd het ook.
Het eerste biertje werd naar binnen gegoten en al snel volgde ook de tweede. Daarna ben ik maar opgehouden met tellen. Langzaam aan kwamen de mutsen en skipakken binnendruppelen, de muziek werd er slechter op en de sneeuwmachines en nieuwe stroboscoop deden regelmatig hun werk. Door het gratis bier van Incognito werd het een zatte boel, en vanaf dat moment de bar en het deurbeleid overgedragen aan 08-II. Op alles waar ik op kon staan, heb ik op gestaan en gedanst en bier gedronken, en meer weet ik er niet meer van. Wat een top avond!
Aan het eind van de avond begon m`n schoen onderdelen te verliezen zodat ik eindigde met een schoen zonder zool, gelukkig was dit de laatste avond. Ik kon natuurlijk niet op sokken door de kroeg, dus de ware Retentio kwam in Fabian naar boven, en met ducttape werd mijn hele schoen in getaped. De TL ging aan, de muziek uit en een x-aantal mensen verlieten de kroeg.
Het was vast een korte schoonmaak, want toen Fabian, Berend en ik terug kwamen van het glas wegbrengen was de kroeg schoon.
Tijd voor de naborrel en het einde van deze laatste avond in gilet.

Fabian, bedankt dat ik dit mooie jaar met je heb mogen delen.

Deze avond was van te voren al een top avond: het après ski feest en mijn laatste dienst. Als musicie verantwoordelijke heb ik natuurlijk goed meegewerkt met de organinstatie van dit feest en het mij dan ook goed vermaakt vanavond.
De avond begon nog even met het aansluiten van onze nieuwe stroboscoop en toen dit geregeld was, was de avond voor mij al een succes. Menig kroegbezoeker is vanavond verblind door deze nieuwe aankoop, wat mij veel goed doet. Dit was een van de laatste dingen van mijn retentio zijn.
Het mooiste van deze avond was ook wel het dienst doen terwijl we volkomen zat waren, wat erg goed werk:P
De muziek was natuurlijk fantastisch, in zekere zin slecht, maar dat hoort natuurlijk bij een après ski feest.
Het begon allemaal vrij laat, rond een uur of half twaalf, toen de kroeg lekker vol liep met mensen, de diverse disputen kwamen binnen en er werd een fust in gegooid, wat altijd goed is.
De podiumopstelling was goed, een podium naast de deur waar je op moet letten is natuulijk altijd goed. Dat ik mensen zou toelaten om op de toog te dansen, dat had ik nooit gedacht, maar soms moet je toch uitzonderingen maken, als in je lichtingsgenoot. Gelukkig liep dat allemaal goed af, het enige wat het begaf was haar schoen… Maar goed dat er nog duct tape was.
Ik heb deze avond zelf bijna niet zonder bier gezeten, er waren diverse, al dan niet oud sb'ers die het nodig vonden om mij van bier te voorzien, mijn dank hiervoor. Hierdoor was ik aan het eind van de avond lekker zat en kon ik glas gaan lopen. DIt duurde zolang dat we niet echt iets van de schoonmaak hebben meegemaakt;)
Nu zijn er mensen aan het mexxen, sommigen voor de eerste keer, wat altijd leuk is:P

Verder wil ik nog iedereen bedanken die heeft bijgedragen aan mijn fantastische SB jaar. Het was goed, en tot dinsdag, tot de wissel:B

Deze avond stond in het teken van het afscheid van Henk Zijm. Hierdoor begon het feest wat later, want er was eerst een afscheidspraatje in tram. Met 3 SB'ers klaar om een avondje te knallen stonden we om tien uur te wachten tot het feest los zou barsten. Dit was echter een ware deceptie, het duurde tot een uur of 12 voordat de kroeg enigzins gevuld was. Ik was dan ook niet verbaasd dat veel mensen niet op de hoogte waren van het open pakkerijfeest.
Met e.t. Rector Magnificus Henk Zijm in de boot kwam het feest een beetje opgang. Vele bekende klassiekers klonken uit de boxen en de beentjes kwamen langzaam aan van de vloer.
Ook hadden we vanavond als gast DJ Matthias de Visser, maar ondanks zijn goede mixskills liep het rond een uur of 2 alweer langzaam leeg. De nog aanwezige gasten gingen uit hun dak of stonden aan de bar dit schouwspel te bekijken.

Doordat het rond half vier zeer rustig was, hebben we toen maar de laatste ronde er in gegooid en zijn we nog even langs Antigoon gegaan. Daar was het nog wel redelijk vol, maar het muziekniveau was erg laag. Gelukkig was er nog bier en ook veel zatte mensen die raar dansen. Daar werden we ook snel weer weggestuurd door de TL, en konden we beginnen aan de schoonmaak. Die duurde een beetje lang, iets met weinig mensen, een vieze vloer en een kasverschil van heel veel.(Ik kan blijkbaar niet heel goed rekenen om die tijd.)

De naborrel was goed en er waren zelfs nog nootjes. Helaas konden die niet onze honger stillen en moesten we elders op zoek naar eten. De naborrel was ten einde en met veel gezeur over daglicht verlieten we Asterion. Gelukkig waren er nog pizza's bij Wouter, die ik met mijn veel te zatte hoofd naar binnen heb gewerkt om vervolgens wederom het daglicht te trotseren om mijn huis en bed op te zoeken.