Hallo meneer de nu oud-SB-er,
waar brengt u ons naartoe?
naar het viltjesland?
Eh, ja, naar het viltjesland.
En leest u ons dan de les, zoals alleen u dat kan?
Ja, Ja, zoals alleen ik dat kan.
Dag lieve kijkbuis/interwebs kindertjes, hier een nieuw verhaal van meneer de nu SB-er. Op deze bewuste dag voeren vier dieren naar de boskroeg, ontwetend nog wat er komen ging. De dieren onderweg waren Bernd de Wolf, Joeri de Marmot, Evelien de Eekhoorn en Elco de Beer. Vrolijk pratend en zingend over de dag en lopend in hun net gekochte en beschilderde vachtjes, zagen zij geen kwaad in wat hen te wachten stond. Eenmaal aangekomen in de boskroeg stonden ze er nogal van te kijken hoeveel mensen er wel niet aanwezig waren. Was er soms een speciale gelegenheid waarop al deze mensen waren afgekomen. De vier behaarde vrienden vonden het vreemd dat zij een tunnel door moesten om binnen te komen. Vervolgens wilden zij aan de bar rustig een biertje bestellen, helaas werd het ze dit nogal moeilijk gemaakt door de menigte. Schijnbaar was er ook een groot misverstand want aan het eind van de tunnel was helemaal geen licht. Tot overmaat van ramp wilden de mensen reeds aanwezig in de kroeg niet dat onze vier vrienden de bar zouden bereiken. De mensen aanwezig waren zelfs zo gemeen dat er allemaal nare prut naar ze werd gegooid waardoor hun hele vacht naar de knoppen werd geholpen.Na een dappere strijd te hebben gestreden werden ze via de nooduitgang zo weer het bos in gekegeld. Ja, ja zo weer naar buiten gekegeld. Dit lieten onze vier diervriendelijke vrienden zich niet op hun kop zitten. Zij hadden immers zin in hun verdiende koude biertje. Dus vol goede moed begaven zij zich weer richting de ingang van de boskroeg. Gesterkt door het teamgevoel en een vacht vol met troep traden zij opnieuw de tunnel binnen. Helaas werd ook deze keer vrijwel het zelfde resultaat behaald. En nog lieten onze vier gevallen vrienden het niet op zich zitten. Na dit een keer of wat geprobeerd te hebben zagen zij het niet meer zitten. Maar ze konden het gouden vocht al bijna proeven. Na een klein preventief braakje werd besloten om het een laatste keer naar binnen te wagen. Eenmaal nog die tunnel door, eenmaal de mensenmassa trotseren en eenmaal voor allen. En zo geschiedde het, onze vier beestenbuddies bedwongen de tunnel, trotseerden de mensenmassa en bereikten de bar. Hier bleek een gebrek aan sturing te zijn. Er was niemand aanwezig om een biertje te tappen. Dit was echter geen probleem voor onze vier kroegtijgers, ze bemachtigden een sleutel en sloten maar een fust aan. Ze tapten zichzelf een aantal biertjes en wilden proosten op de goede afloop. Maar wat bleek nu? De mensenmassa die eerder zo tegen ze was kwam ze allen feliciteren en vroeg om bier. Natuurlijk waren onze vier barbeesten de beroerdste niet en tapten en tapten en tapten tot het fust leeg was. Zij begrepen nu ook wel dat zij nu voor minstens een jaar deze boskroeg moesten gaan besturen om te zorgen dat de mensenmassa niet meer zo stuurloos zou zijn en zonder bier zou zitten. Onze vier dieren besloten om nu snel iedereen naar buiten te werken zodat ze konden beginnen aan de schoonmaak van de mooie kroeg. Want het was toch wel een zooitje die deze mensenmassa geproduceerd had. Hiermee sluiten wij het verhaaltje van onze vier vrienden af, maar dit is zeker nog niet het laatste wat u van deze vier beesten zult horen.
Welterusten lieve kijkbuis/interwebskindertjes oogjes dicht en snaveltjes toe.
Tot donderdag! SB '15 'vo!!