Er was eens een donderdagavond in de intro. De koelkasten stonden vol, er hing 150 liter bier onder tap 1, er was de avond ervoor grondig geschrobt, de kroeg was er klaar voor. Elf uur kwam voorbij op de klok, het zal zo wel komen, het cabaret is net afgelopen. Nog een keer op je telefoon kijken, drie over elf. Het schiet niet op. Kwart over elf, half twaalf, twaalf uur. Inmiddels stonden er meer SB'ers bij de deur te wachten op mensen, dan in de sociëteiten. En toen was het twee uur. De blijde verwachting op de gezichten van het SB had plaats gemaakt voor berusting. Toen zelfs één van de in totaal twee kroegbezoekers het voor gezien hield, heeft Asterion zich in een donker hoekje terug getrokken, en zichzelf in slaap gehuild.