Dag 1 loopt al weer tot zijn einde en een ding weten we zeker. Kit is kut. Na een hele dag prutsen ziet de kroeg er eigenlijk alleen maar uit alsof we rotzooi hebben gemaakt en een mooi zeil hebben opgehangen. Zo is het werk vandaag ook wel omschreven als werk dat erger is dan de wisselschoonmaak. Na de schoonmaak is het tenminste schoon, maar naar het weghalen van kit ziet het er alleen maar lelijker uit. We waren er zelfs zo slecht in dat we meerdere mensen hebben gevraagd om tips, maar zelfs de echte pro’s vermelde doodleuk dat je maar gewoon moest snijden en krabben en onze raad van advies is het nog nooit zo eens geweest met elkaar. Gelukkig zijn er nog wel kleine dingetjes die ons leed wat dragelijker maken. Zo heeft Gyan toch maar even handschoenen gehaald, wordt de muziekinstallatie in de kroeg ten volste benut door Soraya, kratten gebruikt als stoelen (In de eerste instantie ook alleen door Soraya, maar dit voorbeeld werd later enthousiast gevolgd door de rest) en is een van de koelkasten de nieuwe pullenopslag. Alleen de belangrijkste hangen nog op het rek volgens Daniëlle ?. Maar het meest belangrijke van de dag zijn toch wel de grote, niet zo witte kit slierten die we overal af hebben mogen trekken. Er is dan ook het hardste geschreeuwd toen een van deze pareltjes kapot ging. We hebben onze nieuwe guilty pleasure gevonden.

Groetjes van een nog schrapende Daniëlle, een op de podiumblokken liggende Gyan en een typende (en niet op spelfouten controlerende) Soraya