WAT een schrale avond was dit. Het begon er al mee dat de Canei heel schraal in de hal opgedronken moest worden in plaats van in de kroeg. Vervolgens kwam je binnen en keek je uit op een foeilelijk green screen waar je met een selfie-stick zelf een foto moest maken. Een fotograaf was helaas te duur. De poster was schraal, de reclame door de muziek was schraal. De 'live' band was schraal. De tafelkleden waren schraal. Vanwege schaarste aan wijnglazen werd er verder gedronken uit champagneglazen. De hapjes waren schraal, maar werden toch vol voldoening opgesmikkeld. Menigeen gast wiens outfit niet voldeed werd aangevuld met een schraal vuilnis-zak mode item. De prijs van schraalste outfit gaat naar Jop, die zelfs een broek overbodige luxe vond voor dit feest. LUL.
Het reeds betaalde bier vloeide rijkelijk, alsmede de wijn. Men werd ietsie meer dronken dan normaal, maar dat tegen een vooraf verzekerde vaste prijs. Dit werd dan weer vergezeld door zekere personen die toch wel iets meer dronken werden dan normaal en glazen die iets meer kapot gingen dan normaal. Maar hierdoor was het feestje wel iets grappiger en gezelliger dan normaal. Ieder was vriend van ieder.

Maar deze avond is samen te vatten in een woord met meerdere letters: KAPABEL. En nee, dat waren we niet meer aan het eind, behalve HJC KAPABEL zelf dan. Okee en behalve Stefan dan. En Boris. :7 Thijs is gelukkig. Jelle ook. En Derk is ongelukkig. En Eveline wel weer dingen.

DIKKE MAT LAFFE TOSTI
MusiCie bedankt (de tappers waren ook fantastisch) en tot morgen!
SB 16 VO