Het was zondagavond, dit jaar 2016.
Ik weet het nog zo goed de vergadering was klaar.
En Derk zei dat ik niet in de kroeg mocht komen.
Als ik lief ging drinken, dat ik dan wat lekkers kreeg.
Hij wist ook niet waar die pitchers uit konden hangen.
Hij zou Rosa gaan vragen, maar omdat die bezig was.
In die societeit moest ik maar een uurtje goed naar pitchers zoeken.
Hij lag vast wel ergens in de kast.

Maar ik had de pitchers toch weggezet.
Zoals ik dat elke kroegavond deed.
Ik was de vorige avond zelfs nog terug gegaan.
Ik weet ook niet waarom ik dat deed.
Ik had heel lang voor de kast gestaan alsof ik wist wat ik nu weet.

Het was de volgende avond, nog steeds 2016.
Wij naar die pitchers zoeken, Derk zocht gewoon mee.
Bij de toog en bij de boot, maar niet in de Mondu klok.
Want daar kon ie toch niet zitten? En ik schudde nee.
We zochten samen, samen tot de whisky.
Het SB aan de whisky, maar ik hoefde niet
Ik dacht aan de pitchers dat t s nachts zo koud kon vriezen.
Mijn hoofdje stil gebogen, dikke tranen van verdriet.

Want ik had de pitchers toch weggezet.
Zoals ik dat elke kroegavond deed.
Ik was de vorige avond zelfs nog terug gegaan.
Ik weet ook niet waarom ik dat deed.
Ik had heel lang voor de kast gestaan alsof ik wist wat ik nu weet.

Einde. Ik ben blij dus jullie ook als je niet blij bent dan dikke doei dan heb je pech.
Inmiddels tot morgen!